Wie ben ik?

Mijn ouders kozen ervoor mij de naam Delphine te geven. Ik zag het levenslicht in 1973, enkele dagen voor midzomer. Als jong kind verbleef ik veel bij mijn grootmoeder. Helaas overleed zij wanneer ik 7 jaar oud was.

We verhuisden naar het bosrijke Vlaams-Brabant. We waren een gezin dat zich met weinig materiële luxe tevreden moest stellen. Op andere vlakken waren we dan weer rijkelijk gezegend. Gedurende mijn prille jeugdjaren beleefde ik veel mooie maar ook minder fraaie momenten. En zoals bij velen is mijn levensverhaal gevuld met ups en downs.

Natuurlijk is er altijd een rode draad, een levenslijn, die ervoor zorgde dat ik mij ontwikkelde, keuzes maakte, het leven voluit in de ogen bleef kijken. Wat de omstandigheden ook waren.

Mijn moedergevoel stak al vroeg de kop op. Ik werd mama van 3 kinderen: Hannes, Nathan en Marthe. De uitdagingen van het ouderschap zijn ook mij niet vreemd. Helaas strandde de relatie met mijn toenmalige partner, hun papa na een 20-tal jaren.

De intensieve rouwperiode en de depressie die daarop volgden, deden mij, voor het eerst in mijn leven, vol op de knieën gaan. Het omwentelingsproces was zo hevig dat het een aantal jaren duurde alvorens ik opnieuw kon opstaan. Ik mag mij gelukkig prijzen met de hulp en bijstand die ik in die momenten ontving. Ik ben dankbaar ook voor het geluk dat mij te beurt viel. Want ja, ook dat heb je nodig.

Wanneer ik op dit moment terugkijk naar mijn levensgeschiedenis, kan ik alleen maar zeggen dat alles, elk moment, elk detail nuttig is geweest, dat het mij heeft gevormd tot diegene wie ik nu ben. En… elk moment bevat een keuze.